Το άρθρο 99 μονόδρομος για τις εισηγμένες μετά το κλείσιμο της ρευστότητας από τις τράπεζες - Έρχεται κύμα προσφυγών από τις επιχειρήσεις
29/11/11 - 08:38 Εκτύπωση E-mail Η οικονομική ασφυξία επιδεινώνεται καθημερινά για τις υπερδανεισμένες επιχειρήσεις και όσες εισηγμένες δεν έχουν καταφέρει να εξάξουν πάνω από το 60% εκτός Ελλάδας. Τα τελευταία στοιχεία που συγκέντρωσε το
www.bankingnews.gr δείχνουν ότι μόλις 4 εισηγμένες, σε σύνολο 15 που έχουν ζητήσει από το 2005 μέχρι σήμερα να υπαχθούν στις προβλέψεις του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικα, τα κατάφεραν. Για δύο εταιρείες απορρίφθηκε η αίτησή τους και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, ενώ για εννέα εισηγμένες ο χρόνος περνά και δεν έχουν μέχρι σήμερα λάβει το «πράσινο φως» από τη Δικαιοσύνη. Το μόνο που έχουν κατορθώσει είναι να ξεκινήσει η συνδιαλλαγή με τις πιστώτριες τράπεζες.
Ωστόσο υπό τις παρούσες συνθήκες και με τις τράπεζες να έχουν κλείσει αεροστεγώς όλες τις χρηματοδοτήσεις, για να πετύχει μία εισηγμένη τη συμφωνία, είτε θα πρέπει να είναι εξωστρεφής είτε να διαθέτει πολύ ισχυρά ενεργητικά στοιχεία (εμπορικό δίκτυο, ακίνητα). Μόνο το 2010 είχαμε 8 εισηγμένες που προσέφυγαν στο άρθρο 99, το 2005, το 2008 και το 2009 είχαμε από 1, ενώ το 2011 έχουμε 4 προσφυγές στο άρθρο 99 και το αίτημα της Πετζετάκις, που όμως δεν επιβεβαιώνει η εταιρεία, και ειπώθηκε στη διάρκεια του δικαστηρίου με τη διαδικασία του Αυτοφώρου του βασικού μετόχου Γ. Πετζετάκι.
Οπως όλα δείχνουν, το 2012 θα κορυφωθούν οι αιτήσεις των εισηγμένων για το άρθρο 99. Εάν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις της Delloite & Touche, τουλάχιστον 150 εισηγμένες φλερτάρουν με το πτωχευτικό δίκαιο της χώρας μας. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως το άρθρο 99, στο οποίο μπορούν να υπαχθούν επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, με την προϋπόθεση ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τους ξεπερνούν τα 500.000 ευρώ, δεν διασφαλίζει ούτε τις απαιτήσεις των εργαζομένων. Με τον νόμο, όπως ίσχυε πριν από το άρθρο 99, όλες οι απαιτήσεις των εργαζομένων, που είχαν γεννηθεί κατά την τελευταία διετία πριν από την πτώχευση, καθώς και οι διεκδικήσεις από αποζημιώσεις, ικανοποιούνταν κατά προτεραιότητα. Με το 99, οι απαιτήσεις των εργαζομένων περιορίζονται στο ένα τέταρτο, κοινώς ούτε οι πιστωτές ούτε οι εργαζόμενοι εξασφαλίζονται, παρά μόνο οι επιχειρηματίες, που τόσα χρόνια δεν φρόντιζαν για την καλή οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεών τους. Στη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας του Νοεμβρίου που ολοκληρώθηκε είχαμε δύο εξελίξεις, για τις εισηγμένες Alter και Ridenco, που βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού για να υπαχθούν ή όχι στο άρθρο 99. Στην Ελεύθερη Τηλεόραση (Alter), εξαιρέθηκε ο διορισθείς αρχικά μεσολαβητής κ. Γεώργιος Κουμής και στη θέση του ορίστηκε νέος μεσολαβητής ο κ. Ιωάννης Καταγής, ο οποίος αναλαμβάνει το έργο της περάτωσης της διαδικασίας συνδιαλλαγής των άρθρων 99 επομ. του Ν.3588/2007, στην οποία έχει υπαχθεί η εταιρεία.
Ταυτόχρονα είχαμε και τη σύλληψη του προέδρου και βασικού μετόχου Κ. Γιαννίκου στον οποίο απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χώρα για χρέη προς το Δημόσιο ύψους 1.200.000 ευρώ. Επίσης το Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε το αίτημα παράτασης για την εισαγωγή στο άρθρο 99 της Ridenco.
Στο δικαστήριο παρουσιάστηκε η αρνητική γνωμοδότηση του διορισμένου μεσολαβητή όσον αφορά τη διαδικασία συνδιαλλαγής της Ridenco με τους πιστωτές της, γεγονός που το δικαστήριο έλαβε υπ? όψιν, ώστε να μη δώσει νέα παράταση στη συζήτηση υπαγωγής της Ridenco στο άρθρο 99. Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε μετά τις καταθέσεις δικηγόρων και μαρτύρων της εταιρείας να αποφανθεί για την πορεία του αιτήματος. Παρ? όλα αυτά, ως δεδομένο παραμένει η αρνητική γνωμοδότηση του μεσολαβητή.
Oπως εκτιμούν νομικοί κύκλοι, το άρθρο 99 δεν φαίνεται ότι εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία των εταιρειών που προσφεύγουν σε αυτό και ουσιαστικά μόλις ένα 20% από τις εταιρείες που εντάσσονται στο πτωχευτικό δίκαιο καταφέρνει τελικά να επανακάμψει. Στις εταιρείες που έχουν καταθέσει αιτήσεις εντός του 2011 στην Αττική, περιλαμβάνονται γνωστά ονόματα από τον χώρο της ένδυσης, των ηλεκτρονικών ειδών, του κλάδου των μεταφορών, της παροχής ιατρικών υπηρεσιών, κατασκευών, τροφίμων και φαρμακευτικών εταιρειών.
