Τι φοβούνται οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας και της Ιρλανδίας;15/03/11 - 07:26
Αν και οι αποφάσεις της Συνόδου της περασμένης Παρασκευής ήταν «ανακουφιστικές» για τις αγορές, καθώς είναι ένα βήμα προς την επίλυση της κρίσης, ωστόσο οι ανησυχίες για την πορεία της κρίσης χρέους δεν εξανεμίστηκαν, με τις αγορές να εστιάζουν στο κατά πόσο οι περιφερειακές κυρίως χώρες της ευρωζώνης μπορούν να ανταπεξέλθουν στην εξυπηρέτηση του χρέους τους.Στο τραπέζι παραμένει η τύχη των ομολόγων που έχουν περάσει στη δευτερογενή αγορά, καθώς και οι ενδεχόμενοι όροι της πιθανότητας οι κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε επαναγορά των ομολόγων τους. Με άλλα λόγια, οι ιδιώτες επενδυτές ανησυχούν για το ενδεχόμενο να υποχρεωθούν σε πωλήσεις κρατικών ομολόγων, συμμετέχοντας σε πιθανή αναδιάρθρωση χρέους.
Η Bank of America Merrill Lynch είχε ήδη εντοπίσει τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος, τις οποίες και είχε συνοψίσει στα παρακάτω:
-Το κίνητρο της συμμετοχής των ιδιωτών σʼ αυτή τη διαδικασία. Τα κίνητρα θα είναι μία συνεκτίμηση της αγοραίας τιμής του ομολόγου, του επιτοκίου του EFSF, η μέση απόδοση και το κουπόνι. Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι τιμές των ομολόγων κυμαίνονται κατά μέσο όρο στις 70-75 μονάδες με το μέσο επιτόκιο λίγο κάτω από το 5%. Με αυτά τα δεδομένα θα άξιζε για τους επενδυτές να προσφέρουν τα ελληνικά ομόλογα τους στο EFSF με απόδοση 6,8%. Ωστόσο για τις άλλες χώρες μάλλον μία τέτοια διαδικασία δεν θα επωφελούσε τους ιδιώτες πιστωτές.
-Η διάρκεια ωρίμασης των ομολόγων θα πρέπει να εστιαστεί σε ορίζοντα 7ετίας. Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη θα είχαν μεγαλύτερο όφελος εάν επαναγόραζαν μικρότερης διάρκειας ομόλογα, από αυτά της μεγαλύτερης διάρκειας. Με άλλα λόγια, εάν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι οι τιμές των ομολόγων ωρίμανσης έως 3 χρόνια είναι πέριξ των 90 μονάδων με μέσο επιτόκιο 4,5%, τότε η προσφορά για επαναγορά θα άξιζε με επιτόκιο άνω του 5%. Ωστόσο, αυτό συμφέρει μόνο την Ιρλανδία, η οποία δανείζεται με 5,6% από το ΔΝΤ και την ΕΕ, και όχι την Ελλάδα, μετά τα τελευταία δεδομένα της μείωσης του επιτοκίου στο 4,2%.
-Η διαδικασία της επαναγοράς θα πρέπει να γίνει μόνο μία φορά. Με αυτόν τον τρόπο οι πιστωτές δε θα ανησυχούν εάν ξανασυμβεί, και με ποιους όρους, στο μέλλον.
http://www.bankingnews.gr