neoforum.gr



Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες




Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 4 Δημοσιεύσεις ] 
Συγγραφέας Μήνυμα
 Θέμα δημοσίευσης: Το δύσκολο στοίχημα του Μιχάλη Μαΐλλη
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Κυρ Νοέμ 08, 2009 6:48 pm 
Χωρίς σύνδεση
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Πέμ Μαρ 26, 2009 12:31 am
Δημοσιεύσεις: 3652
Σάββατο, 7 Νοεμβρίου 2009 - 09:00:00

Το δύσκολο στοίχημα του Μιχάλη Μαΐλλη

Του Βαγγέλη Κων. Νικολακάκη

Ήταν γνωστός ως άνθρωπος που αποφάσιζε για τα πάντα, απόλυτα συγκεντρωτικός, άνθρωπος που, όπως έλεγε η αγορά, «άλλαζε τους συνεργάτες του σαν τα… πουκάμισά του» γιατί φοβότανε να μοιραστεί μαζί τους τη διοίκηση, να τους μεταθέσει ευθύνες και αρμοδιότητες. Τότε, όμως, είχε μια μικρή εταιρεία που παρήγαγε μεταλλικά τσέρκια, η οποία μετετράπη μέσα σε λίγα χρόνια σε διεθνή όμιλο, με δυσάρεστες συνέπειες.

Ήταν ο απόλυτος εκφραστής του «one man show», ο απόλυτος κυρίαρχος των όσων συνέβαιναν στον όμιλο επιβλητικός να στέκεται και να απευθύνεται προς τις εκατοντάδες μετόχους που τον άκουγαν με ανοιχτό το στόμα, που τον χειροκροτούσαν ακόμη και όταν επαναλάμβανε την ατάκα του «δεν θα διανείμουμε μέρισμα ούτε φέτος γιατί κάνουμε ανάπτυξη». Κι όταν πλέον διαπιστώσαμε ότι σε γενική συνέλευση της Μαΐλλης οι παρευρισκόμενοι μέτοχοι δεν ξεπερνούσαν μερικές δεκάδες, ξέραμε πολύ καλά ότι οι καλές εποχές του χρηματιστηρίου πέρασαν ανεπιστρεπτί.

Ο Μιχάλης Μαΐλλης είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, ένα είδος επιχειρηματία υπό εξαφάνιση, ένας άνθρωπος που κατάφερε να ιδρύσει στην πράξη την πρώτη ελληνική διεθνή (όχι πολυεθνική) εταιρεία, να κάνει πραγματική απόβαση στην Αμερική, να κοιτάξει κατάματα τους μεγάλους της διεθνούς αγοράς δευτερογενούς συσκευασίας.

Να πραγματώσει σε διάστημα 5 χρόνων, από το 1997 μέχρι το 2002, τόσες εξαγορές όσες δεν μπόρεσε τελικά να αντέξει και να μεσουρανίσει στην ελληνική και διεθνή επιχειρηματική σκηνή μέχρι το 2007. Μέχρι τότε που ξεκίνησε η μεγάλη πτώση η οποία σκόρπισε πολύ μαύρο και γκρίζο στον όμιλο και χρωμάτισε με πολύ κόκκινο τους ισολογισμούς του.

Όμως μέχρι τότε οι μακριές μεταλλικές λωρίδες είχαν γίνει άριστο προϊόν στη δευτερογενή συσκευασία, είχαν προστεθεί τα πλαστικά τσέρκια και τα φιλμ συσκευασίας και, βέβαια, το μεγάλο όπλο, οι μηχανές συσκευασίας είχαν μεγεθύνει την προϊοντική ποικιλία του ομίλου. Η εταιρεία είχε γίνει ένας όμιλος με πάνω από 50 εταιρείες και γραφεία στις πέντε ηπείρους, είχε γιγαντωθεί, είχε αγαπηθεί από μικρούς μετόχους και κυρίως από θεσμικούς, εξήγαγε το 95% της παραγωγής και ο επιχειρηματίας - μεγαλομέτοχος Μιχάλης Μαΐλλης δεν προλάβαινε να παραλαμβάνει βραβεία και διακρίσεις.

Ο Μιχάλης Μαΐλλης έκανε λάθη και τα παραδέχεται ευθαρσώς, αν και κάπως αργά. Παραδέχεται ότι πήρε αποφάσεις σε λάθος χρόνο, όμως αυτό που ο κάθε καλόπιστος πρέπει να του αναγνωρίσει είναι ότι κέρδισε τον σεβασμό ακόμη και των ανταγωνιστών του όταν τόλμησε να «μπει στην μύτη του κολοσσού της 3Μ» στις ΗΠΑ, μια αγορά που αργότερα, το 2007, αποδείχτηκε και η μεγάλη πληγή του ομίλου, μια θηλιά που τον έπνιξε κυριολεκτικά.

Κάτι σαν… παραμύθι

Η όλη διαδρομή του Μιχάλη Μαΐλλη μπορεί να φτιάξει ένα καλό σενάριο… βραζιλιάνικου σίριαλ ή και μια καλή ταινία της εποχής του Ξανθόπουλου, με τον πτυχιούχο της δεκαετίας του ‘80 μηχανικό μεταλλουργίας σιδήρου από το Πολυτεχνείο Bergakademie Claustahl, να μετατρέπεται σε έναν παντοδύναμο επιχειρηματία, που καταφέρνει και κυριαρχεί στον συνεταιρισμό του με τον πρώτο Γερμανό συνεργάτη του, που κατάφερε, το πρώτο χαλυβουργείο που του έδωσε δουλειά, το Maximillians Hutte, να γίνεται πελάτης του.

Με πρώτο δάσκαλο τον Γερμανό συνεταίρο του φτάνει το 1987 -έχοντας μάθει τι πάει να πει εξαγωγές και τι εμπόριο- να διοικεί μια εταιρεία κατασκευής μεταλλικού τσερκιού με πωλήσεις στα 3 εκατ. ευρώ από τα οποία οι εξαγωγές ανέρχονταν σε 2,5 εκατ. ευρώ. Απόλυτα φυσιολογικό λοιπόν ότι την χρονιά εκείνη έλαβε το βραβείο εξαγωγών.

Τη χρονιά εκείνη (ή την επόμενη;) ξεκινά η μεγέθυνση, η άνοδος, ξεκινά μια πορεία μετασχηματισμού της μικρής εταιρείας σε έναν διεθνή όμιλο που εκατονταπλασίασε τις πωλήσεις του σε μια δεκαετία και λιγότερο. Κάνει τα πάντα μέχρι και εταιρεία μελέτης και ανάπτυξης δετικών μηχανών ιδρύει, ξεκινά ένα πραγματικό μπαράζ εξαγορών παραγωγικών και εμπορικών εταιρειών ανά τον κόσμο μέχρι το 2002, αγόρασε τεχνολογία και τεχνογνωσία από την Ευρώπη και την Αμερική, ενώ ταυτόχρονα ίδρυσε και το απαραίτητο για την ανάπτυξή του δίκτυο διανομής στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια.

Ενός κακού... μύρια ευρώ χάνονται

Το παραδέχεται ευθαρσώς ότι «κάναμε το λάθος να μην δούμε έγκαιρα την κρίση. Καθυστερήσαμε να κάνουμε ένα μεγάλο συμμάζεμα δεδομένου ότι οι καιροί αλλάξανε. Έπρεπε το μάζεμα να το κάνουμε πιο γρήγορα. Το γιατί δεν το κάναμε αυτό ήτανε μια άλλη ιστορία. Αλλά το ξεκινήσαμε το 2007, αυτή τη στιγμή το έχουμε ολοκληρώσει, ξοδέψαμε 9 εκατ. και έχουμε γλιτώσει 18,5 εκατ. σε ετήσια βάση. Δηλαδή το κόστος του ομίλου σε σχέση με το 2007 είναι λιγότερο κατά 18,5 εκατ.

Αυτό το πρόγραμμα συνεχίζεται κι έχουμε άλλα 5 εκατ. ευρώ στο πρόγραμμα. Αυτή τη στιγμή ο όμιλος και από πλευράς κόστους και από πλευράς λειτουργίας δεν έχει καμιά σχέση με ό,τι ήταν το 2007. Έγινε που έγινε το μάζεμα με καθυστέρηση και η μεγάλη, αν θέλεις, ατυχία ήταν να πέσουμε στην κρίση η οποία για μας ξεκίνησε νωρίτερα από τους άλλους, αφού από το μέσον του 2007 μας χτύπησε η αμερικάνικη κρίση κι εκείνη την εποχή κάναμε μεγάλες εξαγωγές στην Αμερική, τις οποίες σταματήσαμε και δεν θα τις ξανακάνουμε. Πήγαμε σε άλλες αγορές και αντικαταστήσαμε όσα χάσαμε από την Αμερική. Από τον Οκτώβρη του 2008 ήρθε και η άλλη μεγάλη κρίση που χτύπησε την Ευρώπη».

Από τα τέλη του 2007 παραβιάσαμε τους όρους των δανείων, κάτι το οποίο μας κόστισε αφού το 2008 πληρώσαμε πανωτόκια 9 εκατ. Πληρώσαμε πέρα από τα συνηθισμένα χρηματοοικονομικά μας έξοδα άλλα 9 εκατ., πληρώσαμε 3,5 εκατ. -και έχουν φτάσει παραπάνω ακόμη- έξοδα σε συμβούλους, δικηγόρους κ.λπ.

Όλα αυτά γιατί κάναμε το μάζεμα τη λάθος στιγμή που ξέσπασε η κρίση. Δεν μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε πλέον με τους προμηθευτές αφού δεν είχαμε τις εγγυήσεις από τις τράπεζες. Για να προμηθευτούμε πρώτες ύλες είχαμε περιθώρια πληρωμής 15-18 μέρες σχεδόν δηλαδή μετρητοίς από 90-120 μέρες πριν σπάσουμε τους όρους των δανείων. Μιλούσαμε με προμηθευτές μέσα στην κρίση, με πελάτες και είχαμε τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη.

Περάσαμε μια μεγάλη οικονομική κρίση, επιζήσαμε, δουλεύουμε ακόμη, πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας, δεν πήραμε δάνεια παραπάνω, παρά το ότι οι τράπεζες μας κάνανε τη ζωή δύσκολη και τραβήξαμε όλο αυτό το κόστος.

Αυτή τη στιγμή βλέπουμε ότι είμαστε προς την έξοδο από την κρίση, έχουμε κάνει το συμμάζεμα, αλλά δεν μπορούμε να πάρουμε τιμές, να πάρουμε τις πρώτες ύλες. Και μόνο που όλη αυτή τη δυσκολία την αντιμετωπίσαμε και υπάρχουμε, αυτό δείχνει ότι έχουμε τη δύναμη που πρέπει».

Ένα βήμα πριν από το χείλος του γκρεμού

ΑΠΟ ΤΟ 2002 μέχρι και το 2007 που ξεκίνησε η μεγάλη και ξαφνική πτώση, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, έγιναν πολλά και απότομα, έγιναν λάθη και τραγικές παραλείψεις ώστε σήμερα να μιλούμε για έναν όμιλο πραγματικά στα πρόθυρα της απαξίωσης. Έναν πρώην κολοσσό στο επιχειρείν που αν σπάσει η λεπτή κλωστή την οποία κρατούν τράπεζες και πιστωτές, θα σπάσει ο ίδιος σε μικρά μικρά μαγαζάκια που θα τα πουλάνε οι τράπεζες στις γωνιές για να πάρουν ό,τι μπορούν από τα 250 εκατ. ευρώ χρωστούμενα του ομίλου.

Ο Μιχάλης Μαΐλλης σε μια αναδρομή στις παλιές καλές εποχές και με άνεση πλέον παραδέχεται ότι «κάναμε το λάθος να μην δούμε έγκαιρα την κρίση. Καθυστερήσαμε να κάνουμε ένα μεγάλο συμμάζεμα δεδομένου ότι οι καιροί αλλάξανε. Έπρεπε το μάζεμα να το κάνουμε πιο γρήγορα». Μάλιστα, κάτι είναι κι αυτό. Βγαίνει όμως και διάχυτη η αισιοδοξία του.

«Περάσαμε μια κρίση από την εποχή που ολοκληρώσαμε τις επεκτάσεις και τις εξαγορές. Είχαμε σκοπό να δημιουργήσουμε έναν δυνατό όμιλο στη δευτερογενή συσκευασία, είπαμε ότι θέλουμε να έχουμε τα καλύτερα μηχανήματα και τα υλικά και να λύνουμε τα προβλήματα στις μεγαλύτερες βιομηχανίες. Το ότι έχουμε κάνει συμφωνίες και μέσα στην κρίση με πολυεθνικές εταιρείες σαν την Coca-Cola, τη Nestle και είμαστε στους προτιμητέους προμηθευτές τους, κάτι λέει».

Αισιοδοξία για το 2010

Το τρίτο τρίμηνο, μας λέει, θα δείξει την εικόνα ενός νέου ομίλου Μαΐλλη, θα υπάρξει σαφής ανάκαμψη που θα φανεί στα αποτελέσματα. Οι παραγγελίες έχουν αυξηθεί και αν είχαμε λύσει το πρόβλημα των πρώτων υλών σε πολλά προϊόντα θα είχαμε πουλήσει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες. Αποθέματα ασφαλείας δεν είχαμε κι αυτό ήταν ένα ακόμη μείον.

Το πρόβλημα θα λυθεί τώρα με τη συμφωνία με τις τράπεζες που θα έχει διάρκεια για τα επόμενα 34 χρόνια. Βάσει αυτού του business plan που είναι αρκετά αισιόδοξο, αλλά και πολύ ρεαλιστικό, θα μπορούμε να συμφωνήσουμε με τις τράπεζες και τους ομολογιούχους. Το πλάνο αυτό αφορά σε μετοχοποίηση περίπου 100 εκατ. ευρώ ώστε από τα περίπου 250 εκατ. ευρώ δάνεια να μπορεί ο όμιλος να εξυπηρετήσει το υπόλοιπο χρέος.

Όταν παραβιάσαμε τους όρους των δανείων οι βασικές υποχρεώσεις μας ήτανε περίπου 140 εκατ. ευρώ, τα οποία ο όμιλος εξυπηρετούσε μέχρι το τέλος του 2007. Και τα εξυπηρετήσαμε μέχρι το τέλος του 2008 και με τα πανωτόκια που αναφέραμε.

Με το σπάσιμο των όρων των δανείων, είναι σαφές ότι μαζεύτηκαν πολλά πράγματα, κάποια αναφέραμε πιο πάνω, που προστέθηκαν στον δανεισμό. Μετατράπηκαν όλες οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις σε δανεισμό. Αυτή λοιπόν τη στιγμή ο όμιλος έχει δάνεια περίπου 250 εκατ. ευρώ, κάναμε ένα business plan βάσει και της κερδοφορίας των επόμενων 4 ετών, αυτή λοιπόν η κερδοφορία που συμφωνήσαμε όλες οι πλευρές ότι είναι πολύ ρεαλιστική, τι δάνεια μπορεί να σηκώσει. Ας πούμε ότι μπορεί να σηκώσει 150 αντί 250 εκατ. Άρα τα 100 εκατ. θα μετατραπούν σε κεφάλαιο. Αυτή είναι όλη η ιστορία.

http://www.isotimia.gr/default.asp?pid= ... rtid=78290

_________________
Oι απόψεις μου και οι γνώμες μου δεν αποτελούν προτροπές ή συστάσεις για αγορά , πώληση ή διακράτηση μετοχών, ομολόγων, παραγώγων και νομισμάτων.


Κορυφή
 Προφίλ  
 

 Θέμα δημοσίευσης: Re: Το δύσκολο στοίχημα του Μιχάλη Μαΐλλη
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 20, 2010 10:10 am 
Χωρίς σύνδεση

Εγγραφή: Τετ Απρ 15, 2009 8:55 pm
Δημοσιεύσεις: 1145
Το δύσκολο στοίχημα του Μιχάλη Μαΐλλη... αρχίζει και παίρνει σάρκα και οστά.

η συνέχεια διαγράφετε ευνοική, καθώς στο τσεπάκι του έχει αποτελέσματα 1' τριμήνου θετικότατα.

μαρίνης, πρόσεχε το σορτάρισμα εδω... ο ΜΑΙΚ είναι μανουλα στο περυτίλιγμα!!!


Κορυφή
 Προφίλ  
 
 Θέμα δημοσίευσης: Re: Το δύσκολο στοίχημα του Μιχάλη Μαΐλλη
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 20, 2010 6:49 pm 
Χωρίς σύνδεση

Εγγραφή: Δευτ Απρ 13, 2009 7:00 pm
Δημοσιεύσεις: 2497
το έχω ξαναγράψει άλλες 2 φορές κανείς δε με πίστεψε, σε ανύποπτπο χρόνο
και για ετιαρίες μιλάω μόνο όταν ξέρω ανθρώπους και μια εταιρία εκ των έσω

ο μαικ θα τα καταφέρει, θα αργήσει ίσως λίγο αλλά θα τα καταφέρει, εδώ και κάποιο καιρό έχει ικανότατους μάνατζερ στο πλευρό της η διοίκηση, οι τράπεζες θέλουν να τον σώσουν, άρα...

_________________
Groing Old is more than a than a bad habit which a busy person has no time to form


Κορυφή
 Προφίλ  
 
 Θέμα δημοσίευσης: Re: Το δύσκολο στοίχημα του Μιχάλη Μαΐλλη
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 20, 2010 6:50 pm 
Χωρίς σύνδεση

Εγγραφή: Δευτ Απρ 13, 2009 7:00 pm
Δημοσιεύσεις: 2497
ΧΑΝΟΔΟΣ εχεις απόλυτο δίκιο

_________________
Groing Old is more than a than a bad habit which a busy person has no time to form


Κορυφή
 Προφίλ  
 
Τελευταίες δημοσιεύσεις:  Ταξινόμηση ανά  
Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 4 Δημοσιεύσεις ] 

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες


Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 9 επισκέπτες


Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση

Αναζήτηση για:
Μετάβαση σε:  
cron

Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group

Ελληνική μετάφραση από το phpbb2.gr