Experts: Get Out of Bonds Now Before the Bubble Bursts
Thursday, 31 Dec 2009 04:42 PM Article Font Size
By: Dan Weil

Some sobering advice from Wall Street experts as the New Year dawns: The 2009 surge in bond prices represents a bubble that will soon burst —
after all, government debt issuance appears to be turning into an investment scam.

"My biggest fear is the bond market,” says Dan Deighan, founder of Deighan Financial Advisors.

“There is going to be a meltdown," he told CNBC. "It's time to get out of bonds."

The Barclays Capital corporate bond index had gained about 19 percent by the last few days of 2009.

But the tepid demand for recent Treasury auctions shows investors are tiring of bonds, Deighan says.

"I think it's clear with what's been happening in December that it's time to (exit bonds). The yield curve is steepening."

The yield curve, which measures the yield premium of 10-year Treasury bonds over two-year Treasurys, recently widened to a record 2.88 percentage points.

"There's a bubble (in bonds), and I think that bubble's going to burst," Deighan said.

He says investors who wait to trim their bond portfolio will find selling those positions more difficult than selling stocks, as stocks are more liquid.

Meanwhile, Eric Sprott and David Franklin, of Sprott Asset Management, say U.S. debt issuance looks like a scam.

“Our concern is that this is all starting to resemble one giant Ponzi scheme,” the two write in a report to customers.

They note that the Federal Reserve bought $286 billion, or 15 percent, of the new Treasurys issued in fiscal 2009.

“We are now in a situation . . . where the Fed is printing dollars to buy Treasurys as a means of faking the Treasury’s ability to attract outside capital,” Sprott and Franklin write.

Buyers the Fed calls “The Household Sector” purchased $528 billion of Treasurys in the first three quarters of fiscal 2009.

But that category just represents residual buyers whom the Fed can’t identify.

“The fact that the Federal Reserve and Treasury can’t identify the second largest buyer of Treasury securities this year proves that the traditional buyers are not keeping pace with the government’s deficit spending,” Sprott and Franklin argue.

“It makes us wonder if it’s all just a Ponzi scheme.”

Sprott and Franklin aren’t alone in their concern about U.S. debt.

Moody’s Investors Service says the U.S. could one day lose its Triple-A credit rating.

Under its most pessimistic scenario, the U.S. would be downgraded in 2013 if the economy remains sluggish, interest rates appreciate, the deficit continues to balloon and banks that received bailouts are unable to pay the government back.

http://moneynews.com/Headline/Experts-G ... /id/345127

Ο λ ύ κ ο ς σ τ η ν α ν α μ π ο υ μ π ο ύ λ α χ α ί ρ ε τ α ι

Μπορεί οι οιωνοί να το προεξοφλούν. Οι μεμψίμοιροι να το ψυχανεμίζονται. Οι άτυχοι να το βιώνουν. Ο Τύπος να το αναμασάει. Η τηλεόραση να το διεκτραγωδεί. Οι κερδοσκόποι να το επιθυμούν. Οι πεσιμιστές να το διασπείρουν. Οι πολιτικοί ανταγωνιστές να το ονειρεύονται. Ο λαός να το χρεώνεται. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ωστόσο, μέσα στη γενικότερη σύγχυση των ημερών, πως όλα συμβαίνουν ακόμη στη σφαίρα της θεωρίας. Στην πράξη δίνονται ακόμα πολυμέτωπες μάχες και η χώρα δεν έχει καταθέσει τα όπλα.

Η απειλή της χρεοκοπίας υφίσταται προς το παρόν -άγνωστο για πόσο ακόμα- μόνο στο πλαίσιο του πιο κακόγουστου σεναρίου των τελευταίων 66 χρόνων (μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και τα Δεκεμβριανά του 1944) το οποίο μακάρι να μη μεταφερθεί και επί σκηνής. Η πανθομολογούμενη πτώχευση μπορεί να συμβεί άμεσα, μπορεί να καθυστερήσει, μπορεί και να μην έρθει ποτέ.

Σαφώς, η κυρίαρχη «πεποίθηση» των ημερών πως ήδη πτωχεύσαμε δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από το να μας μεταβάλει σε νεροκουβαλητές στο μύλο του 53χρονου δισεκατομμυριούχου Αμερικανού Τζον Πόλσον.

Όπως είναι ευρύτερα γνωστό, ο σύγχρονος μεγιστάνας του πλούτου και «σορτάκιας» -στην αργκό- των αγορών «παίζει» τελευταία το ελληνικό χρέος και το ευρώ «πτωτικά» θησαυρίζοντας από τη δυστυχία των φτωχών του πλανήτη, ενώ η απόδοση ενός fund της εταιρείας του έφθασε στο 590%.

Τα κερδοσκοπικά funds, συνήθως έχουν στο στόχαστρο συγκεκριμένες μετοχές, εταιρείες ή τράπεζες. Μέσα στο ρου της οικονομικής ιστορίας όμως, φαίνεται πως δε διστάζουν να στοχοποιούν και ανεξάρτητα κράτη, όπως πρόσφατα στην περίπτωση του Ντουμπάι, το οποίο διέφυγε τον κίνδυνο της πτώχευσης την τελευταία στιγμή με τη στήριξη από το Άμπου Ντάμπι.

Ας διευκρινιστεί, πως εφόσον η κυβέρνηση δεν έχει φτάσει στο ακραίο σημείο να κάνει επίσημη εξαγγελία -έστω και τυπική- που να δηλώνει την αδυναμία της να αντεπεξέλθει στις δανειακές της υποχρεώσεις, μόνο ζημιογόνα μπορεί να καταστεί η ακατάσχετη παραφιλολογία, η υπερβολική διόγκωση του υπαρκτού προβλήματος και η διασπορά περισσότερου πανικού στο αλαφιασμένο πλήθος που αισθάνεται να μην έχει «πού την κεφαλήν κλίναι».

Είναι άλλο πράγμα να γίνεται προαναγγελία θύελλας κι άλλο να ενσκήπτει η πραγματική χιονοθύελλα που μας απογυμνώνει και μας φέρνει αντιμέτωπους με όλα τα στοιχεία της φύσης: κρύο, παγωνιά, χιόνι, αέρα, καταιγίδες. Και εν προκειμένω, και «ου μη γένοιτο» του κακού (της πτώχευσης) μύρια έπονται: φτώχεια, ανεργία, πληθωρισμός, τραπεζική κρίση, κατάρρευση χρηματιστηρίου, συρρίκνωση παραγωγής, μείωση κοινωνικών παροχών (υγεία, παιδεία) και το δραματικότερο όλων στάση πληρωμών!

Η πιθανότητα της χρεοκοπίας που απλώθηκε σαν μαύρη κουρτίνα πάνω από τη χώρα μας, πέρα από τον οικονομικό και τον πολιτικό αντίκτυπο έχει πάρει διαστάσεις κοινωνιολογικής και ψυχολογικής χιονοστιβάδας.

Ξαφνικά, ένα μακρινό και ανύπαρκτο για δεκαετίες ενδεχόμενο οικονομικής κατάρρευσης, καρφώθηκε στο μυαλό μας, εισέβαλλε στα σπίτια μας και προσκολλήθηκε σαν αιμοβόρικη βδέλλα στην καθημερινότητά μας ως ένα γεγονός αναμενόμενο και αναπόφευκτο.

Έμαθαν για το spread και για τα επιτόκια δανεισμού της χώρας και τα μωρά της κούνιας. Το κλίμα οικονομικής ευημερίας έχει εξοστρακιστεί γεμίζοντας με σκιές τη ζωή μας, με αγκάθια την ψυχολογία μας, με αμηχανία το Πανελλήνιο, με οικονομικά προβλήματα το λαό.

Και οι πολίτες της χώρας τίποτα περισσότερο από απλοί θεατές ούτε καν κομπάρσοι, χωρίς περιθώρια αντίδρασης, ως πρόβατα επί σφαγή, αναμένουμε την ψυχρή εκτέλεση. Το μόνο που μας μένει να αναρωτιόμαστε είναι αν οι σφαίρες θα είναι ζεστές ή κρύες...

Επιστρατεύοντας την κοινή λογική με αίσθημα ευθύνης και ψυχραιμίας ας θυμηθούμε κατ΄ αρχήν, πως καμία οικονομική κρίση δεν μπορεί να εξαφανίσει ένα κράτος. Δεν ήρθε και ο Αρμαγεδδών. Όλα δείχνουν πως πάνε πίσω , αλλά θα αποκτήσουν ώθηση για να κινηθούν ξανά μπροστά.

1944: Ε Τ Ε κ α ι Χ. Α. ζ η τ ο ύ σ α ν δ α ν ε ι κ ά

Λένε πως ο εχθρός του καλού να είναι το καλύτερο. Για να εκτιμήσουμε τα καλύτερα, ασφαλώς, κοιτάμε και τα χειρότερα.

Αποτελεί ενδιαφέρουσα ιστορική πληροφορία το γεγονός πως πριν 66 χρόνια το Χρηματιστήριο και η Εθνική Τράπεζα, δύο κορυφαία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για τη χώρα τότε, ζητούσαν δανεικά για να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους.

Μετά τα Δεκεμβιανά του 1944, το Χρηματιστήριο προσέφυγε για δάνειο στην Τράπεζα της Ελλάδος. Η Τράπεζα χρειάστηκε να ζητήσει την έγκριση του Υπουργείου Οικονομικών για να χορηγήσει τελικά 200.000 δραχμές για την πληρωμή δίμηνων αποδοχών του προσωπικού με την προϋπόθεση πως τα μέλη της Επιτροπής θα έβαζαν ως εγγύηση τις ατομικές τους περιουσίες.

Λυπηρή ήταν η ανακοίνωση της εφημερίδας Καθημερινή, την 1η Φεβρουαρίου 1945, που έγραφε για την Εθνική Τράπεζα: «Η Εθνική Τράπεζα, το περίλαμπρον αυτό ίδρυμα που εστάθη επί έναν και πλέον αιώνα στην κορυφήν της οικονομικής ζωής της Ελλάδος... κατήντησε να έχει 50.000 δραχμών καταθέσεις και να ζητά δανεικά δια να πληρώσει τους μισθούς των υπαλλήλων του...».

1943: Ο ι Β ρ ε τ α ν ο ί τ ο υ π ν ε ύ μ α τ ο ς σ υ σ π ε ι ρ ώ ν ο ν τ α ι

Ένα χρόνο πριν απ΄ αυτά, το 1943 δηλαδή, στην άλλη άκρη της Ευρώπης στο μεταπολεμικό Λονδίνο, μια ομάδα από τριάντα δύο διακεκριμένους επιστήμονες, εφευρέτες, βουλευτές, αεροπόρους, οικονομολόγους και επιχειρηματίες - ανάμεσά τους και μία νομπελίστας - κοινοποιούσαν στον Σεβασμιότατο William Godfrey και σε άλλους εκκλησιαστικούς αξιωματούχους την επιστολή της αγωνίας τους ζητώντας την παρέμβαση της Εκκλησίας στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας για το οποίο θεωρούσαν υπαίτιους τους τραπεζίτες τους. Μεταξύ των άλλων έλεγαν στο Σεβασμιότατο πως έγραψαν την επιστολή τιμώντας τις προσπάθειές του «για τις παραβιάσεις του οικονομικού συστήματος και τα κακά της τοκογλυφίας, και πιστεύοντας ότι ο κόσμος είναι τώρα στην σοβαρότερη κρίση της ιστορίας του...

Εκτιμούμε πλήρως τις υπηρεσίες που οι τραπεζικοί οργανισμοί παρέχουν στην κοινότητα. Αλλά το θέμα του καταστροφικού δανεισμού χρημάτων δεν είναι μια υπηρεσία, αλλά ένα όπλο που έχει χρησιμοποιηθεί για τη διαιώνιση της φτώχειας μέσα σε αφθονία, η οποία καθιστά τα άτομα και τα έθνη ανίκανα να προστατεύουν τον εαυτό τους.

Και η οποία μπορεί ακόμη και να εξυπηρετεί συντριπτική σχέδια για την πλήρη υποταγή του ανθρώπινης φυλής στην τυραννία, και την εκμετάλλευσή της από τις εξουσίες του σκότους και του κακού...».

Και σήμερα μια ματιά στον αγγλικό Τύπο δείχνει πως και οι Βρετανοί, μετά από 67 χρόνια, το ίδιο πικραμένοι αισθάνονται, ομολογώντας πως τίποτα δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Μάλλον προς το χειρότερο...

Εμείς, τότε, τι να πούμε ;

http://www.capital.gr/history_of_xaa/De ... ?id=892450

αμάν...

Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα,

το θέμα μεταφέρετε στο :

" ΠΟΡΕΙΑ Χ.Α. --- ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ "

viewforum.php?f=300

Καλή Συνέχεια