Κυβέρνηση και ΤτΕ προτρέπουν για συγχωνεύσεις οι διοικήσεις μπλοκάρουν τα deals – Υψηλό το ρίσκο των συμφωνιών 19/05/10 - 07:09
Επεισόδιο 3654. Μια σαπουνόπερα που ξεκίνησε το 2000 και προβάλλεται ακόμη και σήμερα deals στις ελληνικές τράπεζες.
Πρωταγωνιστές περίπου όλες οι τράπεζες και θεατές περίπου όλοι εμείς.
Η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος έχουν προτρέψει τις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών σε αυτή την συγκυρία να προχωρήσουν σε αναδιάταξη του τραπεζικού χάρτη να μεταβάλλουν τις υφιστάμενες ισορροπίες. Ως θεωρητική ιδέα η άποψη της συγκέντρωσης μπορεί να βρίσκει πολλούς θιασώτες ωστόσο από την φράση του Γ Κωστόπουλου ότι στην Ελλάδα χρειάζονται 2,5 τράπεζες παρήλθε καιρός και το τραπεζικό σύστημα δεν άλλαξε.
Προφανώς γιατί στηρίχθηκε στην ευφορία των προηγούμενων χρόνων, στα βαλκάνια , στις προοπτικές των δανείων.
Το 2009 και το 2010 όμως όλα ανετράπησαν και ο κλάδος παρ΄ ότι άντεξε και αυτό είναι προς τιμήν των τραπεζών δεν παύει να βιώνει ιστορικές στιγμές σε επίπεδο αποδοτικότητας ενεργητικού , κεφαλαίων και αποτελεσμάτων όπου αγγίζουν το ναδίρ.
Η Κυβέρνηση ανεπίσημα έχει συζητήσει το θέμα των συγχωνεύσεων με τις διοικήσεις των τραπεζών και οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες έχουν ζητήσει η κυβέρνηση να κάνει το πρώτο βήμα να ιδιωτικοποιήσει το ΤΤ κάτι όμως που δεν θέλει το ελληνικό δημόσιο.
Σε ανάλογο μήκος κύματος και η ΤτΕ που αντιμετωπίζει τον κλάδο εποπτικά.
Η ΤτΕ θα ήθελε μεγαλύτερα άρα και περισσότερο βιώσιμα σχήματα στις τράπεζες.
Στελέχη τραπεζών από την Εθνική, Eurobank, Marfin, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο εκτιμούν διαφορετικά τις προοπτικές του κλάδου.
Πολλοί θεωρούν ότι μέσα σε 6 μήνες θα έχουν υπάρξει deals και αυτό το υποστηρίζουν πραγματικά κορυφαία στελέχη.
Θεωρούν ότι λόγω της κατάστασης της οικονομίας, της ύφεσης , της στασιμότητας των δανείων , της μη ανάπτυξης του ενεργητικού οι τράπεζες θα οδηγηθούν σε deals.
Ωστόσο αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι οι διοικήσεις επί της ουσίας δεν θέλουν deals ή τουλάχιστον δεν τα θέλουν ακόμη καθώς στο μέλλον κανείς δεν μπορεί να προδικάσει.
Οι διοικήσεις δεν θέτουν σε προτεραιότητα τα deals γιατί οι βασικοί μέτοχοι δεν συμφωνούν σε συγχωνεύσεις λόγω χαμηλών αποτιμήσεων.
Οι διοικήσεις των τραπεζών δεν θέλουν ακόμη deals γιατί λόγω των προβλημάτων δεν είναι σαφές πόσο καθαροί είναι οι ισολογισμοί.
Δεν είναι τυχαίο ότι εσωτερικό έλεγχο κανείς δεν επιθυμεί αυτή την περίοδο.
Επίσης τα στελέχη του management σε όλα τα επίπεδα σε συγχωνεύσεις δεν επιθυμούν deals για να μην χαθούν θέσεις και κεκτημένα.
όμως και ένας άλλος λόγος ουσιαστικός.
Η παρελθούσα εμπειρία έχει αποδείξει ότι όσες συγχωνεύεις πραγματοποιούνται σε κρίσιμες περιόδους εμφανίζουν ποσοστό επιτυχίας 50% ή αποτυχίας 50%.
Κοινώς το ρίσκο της αποτυχίας είναι το ίδιο με το ρίσκο της επιτυχίας.
Δεν είναι βέβαιο ότι τα deals θα οδηγήσουν σε πραγματική αύξηση του πλούτου του μετόχου, δεν είναι σαφές αν βοηθήσουν την οικονομία.
Ορισμένοι πρακτικές και έμπειροι τραπεζίτες αυτή την παράμετρο κατανοούν δηλαδή να επιχειρηθεί μια συγχώνευση που δεν θα επιτύχει και αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά.
Όμως το ερώτημα είναι αποκλείονται τα deals.
Όχι δεν αποκλείονται καθώς γεγονός είναι ότι στο εγγυς ή απώτερο μέλλον οι συνθήκες θα επιδεινωθούν στον κλάδο οι διοικήσεις θα επανεξετάσουν τις στρατηγικές τους.
Πέτρος Λεωτσάκος
news@bankingnews.gr
