Μόνο ο κίνδυνος χρεοκοπίας ή η κρατικοποίηση θα οδηγήσει σε deals στις τράπεζες 19/06/10 - 14:41
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ακόμη αντέχει, διαθέτει ισχυρά κεφάλαια, επαρκή αλλά αμφισβητούμενη ρευστότητα και ως εκ τούτου οι τράπεζες δεν έχουν εξετάσει έως τώρα deals.
Το ενδεχόμενο συγχωνεύσεων ή εξαγορών έρχεται και επανέρχεται πιο επίμονα τελευταία.
Αν οι τράπεζες δεν χρειαστούν το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να το αποφύγουν ίσως να προτιμήσουν την λύση των deals αν δεν το χρειασθούν το Ταμείο για να ενισχύσουν τα κεφάλαια τους τότε απλά deals δεν αναμένονται. Όμως προσοχή δεν θα είναι deals προοπτικής και οικονομιών κλίμακας αλλά deals ανάγκης ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος εκτροχιασμού αλλά και για να αποφευχθεί η κρατικοποίηση.
Πάντως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έμμεσα έχει κρατικοποιηθεί ενώ κινδυνεύει και άμεσα να υποστεί αυτό που απεύχονται οι διοικήσεις να περάσουν τράπεζες στον έλεγχο του κράτους.
Ο κίνδυνος κρατικοποίησης
Η δημιουργία του ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας των 10 δις ευρώ έρχεται να αντιμετωπίσει προληπτικά τους μελλοντικούς κινδύνους για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών δηλώνουν εκατέρωθεν ελληνικό δημόσιο και ΔΝΤ.
Με βάση τα χρονοδιαγράμματα πάντως φαίνεται ότι ενώ οι εγκρίσεις θα παρθούν αρχές Ιουλίου σε επίπεδο νομικής διάστασης λειτουργικά το Ταμείο δεν θα είναι έτοιμο πριν τον Σεπτέμβριο. Η ΤτΕ πάντως πιέζει ώστε άμεσα να συσταθεί το Ταμείο ενώ η έλευση του ΔΝΤ στην Ελλάδα θα συμβάλλει την αποσαφήνιση όρων και προϋποθέσεων.
Αρχές Φθινοπώρου εκεί που χρονικά προσδιορίζονται να κορυφώσουν τα προβλήματα στην Ελλάδα σε μακρο και μικροοικονομία θα έχει συσταθεί παρά τις καθυστερήσεις το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Το μείζον ερώτημα που ανακύπτει όμως είναι γιατί ουσιαστικά οι τράπεζες έχουν έμμεσα κρατικοποιηθεί και κινδυνεύουν και άμεσα;
Οι ελληνικές τράπεζες έλαβαν από το ελληνικό δημόσιο 28 δις ευρώ από τον νόμο Αλογοσκούφη αξιοποιώντας 4 δις σε κεφάλαια μέσω προνομιούχων μετοχών και 24 δις ευρώ σε εγγυήσεις και ομόλογα τα οποία αξιοποίησαν.
Όμως οι τράπεζες ζήτησαν και πρόσθετη ενίσχυση 15 δις ευρώ μέσω εγγυήσεων την οποία το ελληνικό δημόσιο τους την παρείχε και προσεχώς θα αποσαφηνιστεί τι ποσά αναλογούν σε κάθε τράπεζα.
Δηλαδή 28 δις που έχουν πάρει και άλλα 15 δις ευρώ που θα πάρουν δηλαδή 43 δις ευρώ από το ελληνικό κράτος θα έχουν λάβει προσεχώς οι ελληνικές τράπεζες αυτό αντιστοιχεί στο 70% της συνολικής εκτός καταθέσεων ρευστότητας.
Άρα έμμεσα οι τράπεζες έχουν κρατικοποιηθεί λόγω της απόλυτης εξάρτησης τους από την ρευστότητα του ελληνικού δημοσίου.
Όμως ο κίνδυνος για τις τράπεζες αυξάνεται κατακόρυφα λόγω της ύπαρξης του ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Το Ταμείο θα δημιουργηθεί για προληπτικούς λόγους για την σταθερότητα της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών.
Όμως εγείρεται ένα θέμα οι ελληνικές τράπεζες με 33 δις ευρώ κεφάλαια και tier 1 περίπου 11,2% γιατί χρειάζονται ένα προληπτικό μηχανισμό για την κεφαλαιακή τους επάρκεια;
Οι τράπεζες μπορεί να δηλώνουν τώρα ότι δεν χρειάζονται το Ταμείο αλλά έτσι έλεγαν και για τον νόμο Αλογοσκούφη και τελικά χρησιμοποίησαν όλο το ποσό των 28 δις ευρώ και ακόμη περισσότερα.
Ο κίνδυνος πραγματικής κρατικοποίησης των τραπεζών είναι πλέον όχι θεωρητικός αλλά υπαρκτός.
Οι τράπεζες κινδυνεύουν σοβαρά να κρατικοποιηθούν αν δεν αλλάξουν τα οικονομικά δεδομένα μέσα στους επόμενους μήνες.
Σημειώνεται ότι όσες τράπεζες προσφύγουν στο Ταμείο θα υλοποιήσουν αυξήσεις κεφαλαίου με προνομιούχες μετοχές στην ονομαστική αξία.
Ένας από τους λόγους για την καταβύθιση των τραπεζικών μετοχών είναι και η ύπαρξη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας καθώς οι επενδυτές φοβούνται, ανησυχούν ότι έρχονται αυξήσεις κεφαλαίου με προνομιούχες μετοχές στην ονομαστική αξία.
Γιατί δεν προχώρησαν deals
Οι λόγοι πλείστοι εν συντομία θα αναφερθούν 7
1)Οι αποτιμήσεις χαμηλές οι βασικοί μέτοχοι αντιδρούσαν
2)Τα deals υλοποιούνται όταν τα θέλουν οι διοικήσεις και έως τώρα τυπικά τα στήριξαν ουσιαστικά όμως…
Στην Ελλάδα οι διοικήσεις δεν τα πήγαν άσχημα άρα θεωρούν ότι είναι καλές και ένα deal σημαίνει ότι αναγνωρίζουν ότι δεν πέτυχαν κάτι όμως που δεν ισχύει.
3)Για να υπάρξουν deals χρειάζονται due diligent δηλαδή εσωτερικός έλεγχος και είναι αμφίβολο αν κανείς θέλει εσωτερικό έλεγχο
4)Οι τραπεζίτες πάντα πίστευαν αν μπορούμε μόνοι μας γιατί να πάμε να μπλέξουμε με άλλους. Παραμένει κυρίαρχη αυτή η άποψη
5)Το 1 συν 1 στον κλάδο αυτή την χρονική στιγμή δεν ισούται με 2 αλλά με 1,4 ή 1,5 άρα δεν είναι προφανή τα οφέλη.
6)Τα deals θεωρούνται έσχατη λύση για να αποφευχθεί π.χ. κρατικοποίηση τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει άμεσα.
7)Μια συγχώνευση θέλει 2-3 χρόνια σκληρής και επίπονης δουλειάς και έως ότου αποδώσει ίσως έχουν χαθεί βασικά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Αν δεν αποδώσει τόσο το χειρότερο. Μεγάλο μέρος των deals διεθνώς απέτυχαν.
8)Μια μεγαλύτερη τράπεζα θα ωφελήσει την κοινωνία και οικονομία είναι ζητούμενο
Πέτρος Λεωτσάκος
news@bankingnews.gr
